Er zijn veel manieren om verschillende eenheidsprocessen voor de verwerking van aardgas of de behandeling van aardgasinstallaties te configureren. Het volgende is een algemene en typische configuratie van aardgas voor niet-geassocieerde gasputten. Het laat zien hoe het onbehandelde aardgas wordt verwerkt tot aardgas dat te koop wordt aangeboden en dat via pijpleidingen naar de eindgebruikersmarkt wordt getransporteerd. Aardgasvloeistof (NGL): propaan, butaan en C5+ (dit is een gebruikelijke term voor pentaan plus koolwaterstof met hoog molecuulgewicht ). Het oorspronkelijke aardgas wordt doorgaans opgevangen uit een groep aangrenzende putten en eerst in de afscheidingscontainer op het verzamelpunt verwerktverwijder vrij vloeibaar water (verwijder water uit aardgas) en aardgascondensaat. Condensaatwater wordt meestal naar de raffinaderij gestuurd en het water wordt behandeld en behandeld als afvalwater.
Vervolgens wordt het voedingsgas via de pijpleiding naar de gasbehandelingsinstallatie getransporteerd, waar doorgaans de eerste zuivering plaatsvindtzure gassen verwijderen (waterstofsulfide en kooldioxide). Als gevolg van een reeks prestatie- en milieubeperkingen van het amineproces hebben nieuwere technologieën, gebaseerd op het gebruik van polymeermembranen om kooldioxide en waterstofsulfide uit aardgasstromen te scheiden, steeds meer acceptatie gekregen. Het membraan is aantrekkelijk omdat het geen reagentia verbruikt. Zuurgas (indien aanwezig) wordt verwijderd door membraan- of aminebehandeling en vervolgens naar de zwavelterugwinningseenheid gestuurd, die waterstofsulfide in zuur gas omzet in elementair zwavel of zwavelzuur. Van de processen die voor deze omzettingen kunnen worden gebruikt, is het Claus-proces verreweg het meest bekende proces voor het terugwinnen van elementair zwavel, terwijl het traditionele contactproces en het WSA-proces (nat zwavelzuurproces) de meest gebruikte technologieën zijn voor het terugwinnen van zwavelzuur. Een kleine hoeveelheid zuur gas kan door verbranding worden behandeld.
Het restgas uit het Claus-proces wordt gewoonlijk staartgas genoemd en vervolgens wordt het gas behandeld in de staartgasbehandelingseenheid om de resterende zwavelverbinding terug te winnen en terug te recyclen naar de Claus-eenheid. Op dezelfde manier zijn er veel processen die kunnen worden gebruikt om het staartgas van de Claus-eenheid te behandelen. Om deze reden is het WSA-proces ook zeer geschikt omdat het een zelfverhittingsbehandeling op het staartgas kan uitvoeren.
De volgende stap van de gaszuiveringsinstallatie is het gebruik van duurzame absorptie in vloeibare triethyleenglycol (TEG), algemeen bekend als ethyleenglycol-dehydratatie, vervloeiend chloride-droogmiddel of PSA-apparaat (Pressure Swing Adsorption), waarbij gebruik wordt gemaakt van vast adsorbens voor duurzame adsorptie om water te verwijderen. damp uit het gas. Andere relatief nieuwe processen, zoals membraanscheiding, kunnen ook worden overwogen.
Kwik wordt vervolgens verwijderd met behulp van een adsorptieproces zoals actieve kool of hernieuwbare moleculaire zeef.
Hoewel dit niet gebruikelijk is, wordt soms een van de drie processen gebruikt om stikstof te verwijderen en af te stoten:
- Het lage temperatuurproces (apparaat voor het verwijderen van stikstof ) maakt gebruik van destillatie bij lage temperatuur. Indien nodig kan het proces worden aangepast om helium terug te winnen.
- Bij het absorptieproces wordt magere olie of een speciaal oplosmiddel als absorbeermiddel gebruikt.
- Het adsorptieproces maakt gebruik van actieve kool of moleculaire zeef als adsorbens. De toepasbaarheid van deze methode is mogelijk beperkt omdat deze het verlies van butaan en zwaardere koolwaterstoffen zou veroorzaken.
Neem contact met ons op:
Sichuan Rongteng Automation Equipment Co., Ltd.
www. rtgastreat.com
E-mail:sales01@rtgastreat.com
Telefoon/whatsapp: +86 138 8076 0589
Posttijd: 17 maart 2024
