Gaz towarzyszący zwykle odnosi się do gazu ziemnego symbiotycznego z ropą naftową. Zgodnie z teorią wytwarzania węglowodorów organicznych, gdy materia organiczna ewoluuje do stadium dojrzałego, powstają jednocześnie węglowodory ciekłe i gazowe. Niektóre zawierają również gazy inne niż węglowodory, takie jak dwutlenek węgla, azot i siarkowodór. Rzadko występują nienasycone gazy węglowodorowe. Węglowodory gazowe albo są rozpuszczone w węglowodorach ciekłych, albo występują w górnej części złoża w stanie czapy gazowej.
Zgodnie z teorią powstawania olejów organicznych, gdy materia organiczna osiągnie fazę dojrzałą, powstają jednocześnie węglowodory ciekłe i węglowodory gazowe. Węglowodór gazowy lub rozpuszczony w węglowodorze ciekłym lub występuje w górnej części złoża w stanie korka gazowego. Charakteryzuje się tym, że zawartość składników powyżej etanu jest wyższa niż w przypadku gazu niezwiązanego, a niektóre zawierają także gazy niewęglowodorowe, takie jak dwutlenek węgla, azot i siarkowodór, i generalnie zawierają bardzo mało nienasyconych gazów węglowodorowych. Gaz towarzyszący można wykorzystać do produkcji skroplonego gazu ziemnego, paliwa i surowców chemicznych.
Celem towarzyszącej obróbki gazu jest obróbka odzyskanego gazu towarzyszącego i gazu stabilnego w celu wytworzenia gazu skroplonego, stabilnych lekkich węglowodorów i gazu suchego oraz poprawa kompleksowej efektywności wykorzystania zasobów ropy i gazu. W celu poprawy stopnia odzysku lekkich węglowodorów z towarzyszącego gazu zmienia się również powiązany proces oczyszczania gazu z procesu frakcjonowania na zimno przy średnim ciśnieniu na proces płytkiej absorpcji oleju na zimno pod średnim ciśnieniem, a proces absorpcji zimnego oleju jest stale udoskonalany, tworząc technologia utrzymywania koloru do obróbki gazu pochodzącego z pól naftowych.
Etap I: proces płytkiego chłodzenia średniociśnieniowego – metoda frakcjonowania kondensacyjnego. Pierwszą połączoną instalację do odzyskiwania lekkich węglowodorów zbudowano w centralnej stacji oczyszczania w Maling w październiku 1981 r. Przetwarza ona głównie gaz towarzyszący i gaz stabilny poza stacją w celu wytworzenia gazu skroplonego i stabilnego lekkiego oleju. Przyjmuje się proces płytkiego chłodzenia średniociśnieniowego – metodą frakcjonowania kondensacyjnego. Blok został wyłączony w 1991 roku. Średniociśnieniowy proces płytkiego chłodzenia – frakcjonowanie kondensacyjne jest najczęściej stosowanym procesem oczyszczania gazu towarzyszącego złożom naftowym i odzyskiwania kondensatu. Proces ten stosowany jest w instalacjach odzysku lekkich węglowodorów zbudowanych przed 2004 rokiem.
Drugi etap: proces płytkiego chłodzenia średniociśnieniowego – metoda absorpcji zimnego oleju. Po 2004 roku opracowany zostanie proces płytkiego chłodzenia średniociśnieniowego – metoda absorpcji zimnego oleju. Został on z sukcesem zastosowany po raz pierwszy w jednostce odzysku lekkich węglowodorów stacji dozowania WANGSHIBA, oczyszczając głównie towarzyszący mu gaz poza stacją i gaz lotny ze zbiorników ropy naftowej oraz wytwarzając skroplony gaz i stabilne produkty naftowe. W porównaniu z metodą frakcjonowania kondensacyjnego, metoda absorpcji zimnego oleju charakteryzuje się wysoką wydajnością C, dobrymi korzyściami ekonomicznymi, szeroką możliwością dostosowania procesu i dużą elastycznością działania. Proces ten przyjmuje się dla kolejnych jednostek z towarzyszącym gazem jako gazem zasilającym.
Czas publikacji: 04 sierpnia 2021 r
