Pg = ความดันเกจ Pa = ความดันสัมบูรณ์

Po = ความกดอากาศ

ปริมาณมาตรฐานบ่งชี้ปริมาณก๊าซในสภาวะมาตรฐาน (อุณหภูมิและสภาวะอุณหภูมิมาตรฐาน) ในขณะที่ปริมาณจริงบ่งบอกถึงระดับเสียงในสภาวะการทำงาน

ในอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ เงื่อนไขมาตรฐานสำหรับอุณหภูมิและความดันมักจำเป็นในการกำหนดเงื่อนไขอ้างอิงมาตรฐานเพื่อแสดงปริมาตรของก๊าซและของเหลวและปริมาณที่เกี่ยวข้อง เช่น อัตราการไหลตามปริมาตร ในช่วงห้าถึงหกทศวรรษที่ผ่านมา ผู้เชี่ยวชาญและนักวิทยาศาสตร์ที่ใช้ระบบเมตริกของหน่วยได้กำหนดเงื่อนไขอ้างอิงมาตรฐานของอุณหภูมิและความดันสำหรับการแสดงปริมาตรก๊าซเป็น 0 °C (273.15 K;32.00 °F) และ 101.325 kPa (1 atm) . ในช่วงปีเดียวกันนั้น เงื่อนไขอ้างอิงมาตรฐานที่ใช้กันมากที่สุดสำหรับผู้ที่ใช้ระบบของจักรวรรดิหรือตามธรรมเนียมของสหรัฐอเมริกาคือ 60 °F (15.56 °C; 288.71 K) และ 14.696 psi (1 atm) คำจำกัดความของสภาวะมาตรฐานนี้แทบจะใช้กันแพร่หลายในอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซทั่วโลก อย่างไรก็ตาม สิ่งพิมพ์ด้านเทคนิคจำนวนมากเพียงระบุ "เงื่อนไขมาตรฐาน" โดยไม่ระบุรายละเอียด ซึ่งมักจะนำไปสู่ความสับสนและข้อผิดพลาด

สูตรต่อไปนี้ (F-2) แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง Standard Volume และ Actual Volume:

(ฉ – 2)

ที่ไหน:

Vb = ปริมาตรที่สภาวะมาตรฐาน หรือ ปริมาตรมาตรฐาน Vm = ปริมาตรที่สภาวะการทำงาน หรือ ปริมาตรจริง Pb = ความดันสัมบูรณ์ที่สภาวะมาตรฐาน

P = ความดันสัมบูรณ์ที่สภาวะการไหล

Tb = อุณหภูมิสัมบูรณ์ที่สภาวะมาตรฐาน KT = อุณหภูมิสัมบูรณ์ที่สภาวะการไหล K

Zb = ปัจจัยการอัดที่สภาวะมาตรฐาน Z = ปัจจัยการอัดที่สภาวะการไหล

ในการออกแบบ RMS โดยปกติเราใช้อัตราการไหลแทนปริมาตร ในกรณีดังกล่าว ปริมาตร Vm และ Vb สามารถถูกแทนที่ด้วยอัตราการไหล Qm และ Qb

ที่ไหน:

Qm = อัตราการไหลจริง Qb = อัตราการไหลของขาตั้ง

สำหรับการประมาณขนาดท่อ Z และ Zb ถือเป็น 1.0